Στόχος της παρούσας έρευνας, είναι να διερευνήσει σε βάθος τις ψυχοκοινωνικές ανάγκες και υπηρεσίες που παρέχονται στους ασυνόδευτους ανήλικους που διαμένουν σε δομές μακροχρόνιας διαβίωσης, ούτως ώστε πρώτον, να αναπτύξει ένα ερμηνευτικό μοντέλο που αναδεικνύει τους παράγοντες και τις διεργασίες που εμπλέκονται στην διαμόρφωση, παροχή και αξιολόγηση της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε ασυνόδευτους ανήλικους, και δεύτερον, να διατυπώσει ένα σύνολο κατευθυντήριων οδηγιών για (i) το σχεδιασμό και την εφαρμογή ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών, (ii) την αξιολόγηση των εν λόγω υπηρεσιών και (iii) την υποστήριξη των εργαζομένων στο πεδίο από τον φορέα.